Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ


Ψηφίζω ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Γιατί:

1.                     Είμαι οργισμένος και οργισμένη με την κυβέρνηση, για όσους και όσα μας στερούν τη ζωή και το μέλλον και μας αναγκάζουν απλά να επιβιώνουμε, ενώ μας απαγορεύουν να ζούμε πραγματικά.  Δεν αρκούμαι, όμως, σε ένα γενικόλογο και τελικά αδιέξοδο απολίτικο όχι. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, για μια κοινωνία, που θα έχει στο επίκεντρό της, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και όχι την επιχειρηματικότητα και την καπιταλιστική κερδοφορία. Μια τέτοια κοινωνία μπορεί να γίνει εφικτή μόνο μέσα από την αυτοοργάνωση των εργαζομένων, μέσα από ένα ανεξάρτητο ταξικό εργατικό κίνημα που θα στοχεύει σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δεσμά της Ε.Ε, του ευρώ και της κυριαρχίας της ελληνικής αστικής τάξης.

2.                     Θέλω να εκπροσωπηθεί και στην Ευρωβουλή το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εξόδου από τη φυλακή του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σταθερά, ασυμβίβαστα και καθημερινά στρέφεται κατά της λαομίσητης κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να συμβάλει ενωτικά στη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού εργατικού κινήματος και μιας άλλης Αριστεράς στον τόπο. Δεν έχω αυταπάτες για τις δυνατότητες και τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου, αλλά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μπορεί με τις διεθνιστικές εργατικές θέσεις της να αντικρούει τα σχέδια του απατηλού ευρωμονόδρομου και να διασφαλίζει ότι θα μαθαίνει ο λαός από πρώτο χέρι όσα μεθοδεύονται μυστικά εις βάρος του. Ν’ αποκαλύπτει χειροπιαστά ότι η ΕΕ ποτέ δεν θ’ αλλάξει προς όφελος των λαών, θα είναι πάντα ιμπεριαλιστική, θα επεμβαίνει με όποιον τρόπο θέλουν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που την στηρίζουν. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από τις πρόσφατες επεμβάσεις της στην Ουκρανία, όπου στήριξε και στηρίζει ανοικτά τους νεοφασίστες. Γιατί η ΕΕ συνολικά και όχι απλά η Μέρκελ, έχει δύο επιλογές: ή θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική και αντιλαϊκή για να επιβιώσει ή θα διαλυθεί.

3.                     Φιλοδοξώ η επόμενη μέρα των εκλογών να βρει τα κινήματα των εργαζομένων και των ανέργων, της νεολαίας και των μεταναστών σε καλύτερη θέση, με μεγαλύτερη ταξική αυτοπεποίθηση. Για να ξεκινήσει ένας νέος και πιο αποφασιστικός γύρος οργανωμένων πολιτικών αγώνων κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής της, για την άμεση διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την κατάργηση των τροϊκανών Μνημονίων, όλων των νόμων που τα εφαρμόζουν, των υποδουλωτικών Δανειακών Συμβάσεων.

4.                     Αναγνωρίζω στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μια ασυμβίβαστη δύναμη, με συνεπή και ενωτική παρουσία, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που έγιναν τα τελευταία 4 χρόνια. Από τη μάχη να μη συγχωνευτούν σχολικές μονάδες, μέχρι τη μάχη για την ανατροπή των Μνημονίων, οι δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ήταν πάντα στην πρωτοπορία του αγώνα. Είναι η Αριστερά που στρέφεται σταθερά ενάντια στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στις δυνάμεις του κεφαλαίου και την φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, απεχθάνεται τον ενδοαριστερό εμφύλιο και προσπερνάει την υστερική στάση όλων εκείνων που θεωρούν την υπόθεση της Αριστεράς φέουδό τους. Τα μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι κομμάτι του καθημερινού αγώνα για την αξιοπρεπή ζωή του άνεργου, του απολυμένου με εντολές της τρόικας, του άστεγου, του απλήρωτου ναυτεργάτη, του εκπαιδευτικού, του νέου που δουλεύει σε συνθήκες γαλέρας, του φοιτητή που βλέπει τα Πανεπιστήμια να μεταλλάσσονται σε αυταρχικά, χειραγωγημένα από επιχειρήσεις κέντρα απόκτησης δεξιοτήτων και του νέου επιστήμονα που πρέπει να μεταναστεύσει για να βρει δουλειά. Βλέπω στα ψηφοδέλτιά της πρωτοπόρους και ασυμβίβαστους αγωνιστές, χωρίς εξαρτήσεις από το σύστημα εξουσίας, που αντιστέκονται στα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Η ανατροπή θα έλθει τελικά από το πρωτοπόρο κομμάτι των κοινωνικών κινημάτων και όχι από την ανακύκλωση των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ και κάθε μικρού ή μεγάλου παράγοντα που επιθυμεί να επιβιώσει, πολιτικά, με αντι-μνημονιακή προβιά.


5.                     Αρνούμαι την υποταγή στα ψευτοδιλήμματα των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων και τη λογική της “χαμένης ψήφου”, που προωθεί η διαχειριστική Αριστερά,  πρακτικές που κρατούν εδώ και δεκαετίες εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Δεν έχω καμία διάθεση να γίνομαι συνένοχος στο παραμύθι για τη δυνατότητα αλλαγής πορείας της κοινωνίας εντός της ΕΕ και του ευρώ και γενικά εντός του συστημικού πλαισίου και δεν θέλω ποτέ μου να ξαναδώ ένα τεράστιο και πολύτιμο αγωνιστικό ριζοσπαστικό δυναμικό να αλέθεται στις μυλόπετρες του συμβιβασμού και τελικά της υποταγής. Κατανοώ ότι η Ε.Ε είναι ένα διαρκές Μνημόνιο για όλους τους λαούς της Ευρώπης και όσοι σήμερα μιλούν  για μια Ε.Ε που έχει παραπλανηθεί από τη Μέρκελ, απλά συσκοτίζουν το περιεχόμενο και την πολιτική στόχευση της ευρωενωσιακής πολιτικής.

6.                      Δεν αναθέτω την πολιτική μου δράση σε κάποιο κόμμα, όσο αριστερό κι αν δηλώνει. Δεν μεταθέτω την αλλαγή των συσχετισμών σε μια μακρινή προοπτική, μιας απροσδιόριστης λαϊκής εξουσίας. Για να πιστέψει ο λαός στην δύναμή του, να πλουτίσει την πείρα του και ανακτήσει τα λεηλατημένα δικαιώματά του αντιστέκομαι και δημιουργώ με όλους μας καθημερινά ρωγμές και κλονισμούς στο μαύρο μέτωπο και την πολιτική του, με στόχο την ανατροπή του από τα κάτω και από τα αριστερά. Οι προσδοκίες μας στοχεύουν πάντα στην επαναστατική κατάργηση του εκμεταλλευτικού συστήματος που ζούμε και την δημιουργία μιας κοινωνίας της εργατικής δημοκρατίας, με δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλούτου σε αυτούς που τον δημιουργούν.

7.                     Γιατί δεν θέλω μια κοινωνία δουλοπαροικία. Μας προτείνουν την ελευθερία του να υπακούμε στο ΔΝΤ, την Παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΝΑΤΟ, την τρόικα και ό,τι άλλο εφεύρουν. Θέλουν να μας πείσουν ότι η δική τους ελευθερία είναι και δική μας. Η πολιτική ελευθερία όμως προϋποθέτει την απαλλαγή μας από τις υπερεθνικές πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές εξουσίες. Είμαστε πλέον αναγκασμένοι να την διεκδικήσουμε για να μην είμαστε πια η ηχώ ξένων φωνών ούτε η σκιά άλλων σωμάτων.

8.                     Οφείλω να σπάσω στην πράξη την καταστολή και την τρομοκρατία του αστικού κράτους, των μηχανισμών και των κομμάτων του. Όλων αυτών που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να κάνουν την φωνή κάθε ανυπότακτου, κάθε αντικαπιταλιστή, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., να σιγήσει. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ ούτε να υποταχθώ στον εργοδοτικό δεσποτισμό των απλήρωτων εργαζομένων και των μισθών των 400 ευρώ. Είμαι αλληλέγγυος με κάθε εργαζόμενο που υφίσταται τα δεινά του. Είμαι σύμμαχος με κάθε θύμα του ρατσισμού και του νεοναζισμού και παλεύω για τα δικαιώματά του με τον τρόπο με τον οποίο παλεύω και για τα δικά μου.

9.                     Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. δεν αρκεί μόνη της για να ανατρέψει την κανιβαλική επίθεση και να ανοίξει μια νέα σελίδα. Γι’ αυτό, θέλω να ενισχύσω την πρότασή της για τη συγκρότηση μέσα στο κίνημα – ανοιχτά, δημοκρατικά, σε κάθε τόπο δουλειάς, κατοικίας και σπουδών– ενός πλατιού μετώπου ρήξης και ανατροπής, πρώτα απ’ όλα με αγωνιστές και πρωτοβουλίες που κινούνται σε αντιΕΕ, αντιδιαχειριστική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, μα και ευρύτερα με όσους συναντιόμαστε στους δρόμους του αγώνα ανεξάρτητα με το τι ψηφίζουν.

10.            Θέλω να δώσω το παρόν και σε αυτή την εκλογική μάχη, ακολουθώντας την φωνή της συνείδησής μου και δυναμώνοντας εκείνο το ρεύμα της Αριστεράς που δεν αρκείται στο «δεν πάει άλλο» αλλά απαιτεί και το «να πάμε αλλιώς».

Τ.Ο ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΣΥΡΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου